کد مطلب:94686 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
[صفحه 649] نامه زیر را به معاویه نوشته و او را از سرانجام كارهای زشتش، بیم داده است شكر نعماتی را كه آفریدگار به تو ارزانی داشته بجای آر، و از سرانجام كار خویش بترس، و حق او را كه بر تو واجب است ادا كن. به حقیقت، باز گرد كه بهانه ات به جهل و نادانی و ناآگاهی پذیرفته نیست زیرا راه هدایت و اطاعت، تابناك و روشن و همواره، و نشانه هایش آشكار، و سرانجامش بهشت آرزوهاست. دانایان در آن وارد شوند، و ابلهان روی از آن برتابند، و هر كس از آن راه به دور افتد، از حق دور شده و ناآگاهانه، پای در صحاری سوزان گمراهی نهاده است. آفریدگار، نعمتش را از چنین كسی دریغ دارد، و بلا و مصیبت ارزانی اش كند. پس خود را دریاب و از كردار بد خویش بترس. بترس، زیرا كردگار، راه راست و طریقه آشكار را بر تو نمایانده، و از سرانجام راهی كه در پیش داری، آگاهت فرموده. با این حال، تو در ژرفنای زیان و خسران، و در آخرین مرحله كفران، مركب وحشی خویش را میرانی. حقیقت اینست كه نفس تو، ترا در اعماق لجنزارهای عفن و موهن فرو كشید، و در منتهای ضلالت و دنائت برد، و به مهالك مصیبت زا، وارد ساخت، و پیروی از راهنمای پاك و افتخارآمیز حق، بر تو سخت و دشوار گردید
صفحه 649.